Ceramika zwierzęca jest bardziej żywa niż inne wyroby ceramiczne. Większość z tych prac ceramicznych to głównie małe przedmioty, a ta forma pracy jest bliższa życiu starożytnych ludzi, dzięki czemu prace są bardziej żywe i mają wartość badawczą. Ceramika zwierzęca rozwijała się szybko w czasach dynastii Tang i Song i weszła do domów ludzi.